Η χώρα μας ζει στιγμές οδύνης και θλίψης. Οδύνη για το χαμό ενός νέου παιδιού, που χωρίς λόγο έχασε τη ζωή του, από κάποιον που υποτίθεται υπηρετεί στην Αστυνομία, για αυτόν ακριβώς τον λόγο: για να προασπίζει τη ζωή των συμπολιτών μας. Και θλίψη για την κατάσταση που δημιουργήθηκε στις συγκεντρώσεις για την καταδίκη της δολοφονίας.
Εδώ και πέντε χρόνια, οι Έλληνες πολίτες έχουν πλέον καταλάβει ότι ζουν σε ένα ανασφαλές, κοινωνικά και οικονομικά, περιβάλλον. Καθημερινά αντιμετωπίζουν ένα κράτος που κυριολεκτικά λεηλατεί τα βασικά ατομικά δικαιώματά τους, τα όνειρά τους. Η δολοφονία του 16χρονου μαθητή, έφερε με τραγικό τρόπο στην επιφάνεια τα μεγαλύτερα προβλήματα και δεινά που η ΝΔ και η Κυβέρνησή της δημιούργησε στον τόπο: Το ζήτημα της διάλυσης του Κρατικού μηχανισμού με την επέλαση των «γαλάζιων» παιδιών σε όλο τον μηχανισμό. Το Κράτος λάφυρο. Το Κράτος ιδιοκτησία , που οι Κυβερνώντες διαχειρίζονται κατά το δοκούν, αδιαφορώντας για αξιοκρατία, Νόμους και διατάξεις. Το Κράτος υπηρέτης του πελατειακού συστήματος που ξαναδημιουργεί η ΝΔ και μας πισωγυρίζει στη δεκαετία του 1960. Και φυσικά την παντελή έλλειψη σεβασμού και ανάληψης πολιτικής ευθύνης για τα συμβαίνοντα. Σε κάθε ευνομούμενη χώρα η δολοφονία ενός μαθητή θα οδηγούσε στην παραίτηση του Υπουργού και της φυσικής ηγεσίας της αστυνομίας, Εδώ το θέατρο του παραλόγου στις δόξες του: Επικοινωνιακά τερτίπια, συλλυπητήρια και αδυναμία ανάληψης στοιχειωδών πρωτοβουλιών. Επί πέντε χρόνια η Κυβέρνηση Καραμανλή ξεχνά τα ισχύοντα στις Δημοκρατίες: Ότι η Κυβέρνηση και τα μέλη της έχουν την ευθύνη για τα συμβαίνοντα. Τα ομόλογα των Ταμείων, καταληστεύτηκαν, οι Πακιστανοί απήχθηκαν, οι τηλεφωνικές υποκλοπές έγιναν, χιλιάδες στρέμματα κάηκαν στην Ηλεία, στο Βατοπέδι ξεπουλήθηκε δημόσια περιουσία, κανείς μα κανείς δεν παραιτήθηκε και δεν ανέλαβε την πολιτική ευθύνη.
Για άλλη μια φορά η ΝΔ έδειξε την ανικανότητά της. Δεν μπόρεσε και δεν μπορεί να διαχειριστεί στοιχειωδώς τη λειτουργία της Κρατικής μηχανής και να εμπεδώσει στους Έλληνες πολίτες το αίσθημα της ασφάλειας. Για άλλη μια φορά αναζητά φαντάσματα και «γνωστούς αγνώστους» για να φορτώσει τις ευθύνες.
Η δολοφονία του μαθητή, οι σκληρές ολονύχτιες συγκρούσεις θα πρέπει όλους να μας προβληματίσουν. Και για την λειτουργία των θεσμών, αλλά και για την κοινωνική οργή που υποβόσκει. Η Δημοκρατία μας απαιτεί διαφάνεια, οργάνωση των μηχανισμών της, γρήγορη απόδοση ευθυνών, αξιοκρατία. Από την άλλη η πολιτική η νεοφιλελεύθερη, οδηγεί στην κοινωνία των δύο τρίτων. Στη φτώχεια, στην εξαθλίωση, στην διάρρηξη του κοινωνικού ιστού. Όσο δεν αντιδρούμε σε τούτη την πολιτική, όσο δεν την ανατρέπουμε και δεν διορθώνουμε τα αποτελέσματά της, τόσο οι νέοι μας θα εξεγείρονται και θα καταστρέφουν τα σύμβολα τούτου του άδικου συστήματος. Ως πολίτες έχουμε την δύναμη, μπορούμε και πρέπει ν' αλλάξουμε αυτήν την πραγματικότητα. Να εμπεδώσουμε επιτέλους, να θωρακίσουμε, μια κοινωνία δικαίου.
Εδώ και πέντε χρόνια, οι Έλληνες πολίτες έχουν πλέον καταλάβει ότι ζουν σε ένα ανασφαλές, κοινωνικά και οικονομικά, περιβάλλον. Καθημερινά αντιμετωπίζουν ένα κράτος που κυριολεκτικά λεηλατεί τα βασικά ατομικά δικαιώματά τους, τα όνειρά τους. Η δολοφονία του 16χρονου μαθητή, έφερε με τραγικό τρόπο στην επιφάνεια τα μεγαλύτερα προβλήματα και δεινά που η ΝΔ και η Κυβέρνησή της δημιούργησε στον τόπο: Το ζήτημα της διάλυσης του Κρατικού μηχανισμού με την επέλαση των «γαλάζιων» παιδιών σε όλο τον μηχανισμό. Το Κράτος λάφυρο. Το Κράτος ιδιοκτησία , που οι Κυβερνώντες διαχειρίζονται κατά το δοκούν, αδιαφορώντας για αξιοκρατία, Νόμους και διατάξεις. Το Κράτος υπηρέτης του πελατειακού συστήματος που ξαναδημιουργεί η ΝΔ και μας πισωγυρίζει στη δεκαετία του 1960. Και φυσικά την παντελή έλλειψη σεβασμού και ανάληψης πολιτικής ευθύνης για τα συμβαίνοντα. Σε κάθε ευνομούμενη χώρα η δολοφονία ενός μαθητή θα οδηγούσε στην παραίτηση του Υπουργού και της φυσικής ηγεσίας της αστυνομίας, Εδώ το θέατρο του παραλόγου στις δόξες του: Επικοινωνιακά τερτίπια, συλλυπητήρια και αδυναμία ανάληψης στοιχειωδών πρωτοβουλιών. Επί πέντε χρόνια η Κυβέρνηση Καραμανλή ξεχνά τα ισχύοντα στις Δημοκρατίες: Ότι η Κυβέρνηση και τα μέλη της έχουν την ευθύνη για τα συμβαίνοντα. Τα ομόλογα των Ταμείων, καταληστεύτηκαν, οι Πακιστανοί απήχθηκαν, οι τηλεφωνικές υποκλοπές έγιναν, χιλιάδες στρέμματα κάηκαν στην Ηλεία, στο Βατοπέδι ξεπουλήθηκε δημόσια περιουσία, κανείς μα κανείς δεν παραιτήθηκε και δεν ανέλαβε την πολιτική ευθύνη.
Για άλλη μια φορά η ΝΔ έδειξε την ανικανότητά της. Δεν μπόρεσε και δεν μπορεί να διαχειριστεί στοιχειωδώς τη λειτουργία της Κρατικής μηχανής και να εμπεδώσει στους Έλληνες πολίτες το αίσθημα της ασφάλειας. Για άλλη μια φορά αναζητά φαντάσματα και «γνωστούς αγνώστους» για να φορτώσει τις ευθύνες.
Η δολοφονία του μαθητή, οι σκληρές ολονύχτιες συγκρούσεις θα πρέπει όλους να μας προβληματίσουν. Και για την λειτουργία των θεσμών, αλλά και για την κοινωνική οργή που υποβόσκει. Η Δημοκρατία μας απαιτεί διαφάνεια, οργάνωση των μηχανισμών της, γρήγορη απόδοση ευθυνών, αξιοκρατία. Από την άλλη η πολιτική η νεοφιλελεύθερη, οδηγεί στην κοινωνία των δύο τρίτων. Στη φτώχεια, στην εξαθλίωση, στην διάρρηξη του κοινωνικού ιστού. Όσο δεν αντιδρούμε σε τούτη την πολιτική, όσο δεν την ανατρέπουμε και δεν διορθώνουμε τα αποτελέσματά της, τόσο οι νέοι μας θα εξεγείρονται και θα καταστρέφουν τα σύμβολα τούτου του άδικου συστήματος. Ως πολίτες έχουμε την δύναμη, μπορούμε και πρέπει ν' αλλάξουμε αυτήν την πραγματικότητα. Να εμπεδώσουμε επιτέλους, να θωρακίσουμε, μια κοινωνία δικαίου.
