

Κύριε Υπουργέ, Είναι αλήθεια ότι ο διαθέσιμος στόλος της Ολυμπιακής τον Οκτώβριο του 2007 είχε σαράντα οκτώ αεροσκάφη και με την πολιτική σας τον Ιούνιο του 2008 ήταν τριάντα οκτώ; Είναι αλήθεια ότι το πρώτο εξάμηνο του 2008 ακυρώθηκαν έξι χιλιάδες τριακόσιες πτήσεις; Είναι αλήθεια ότι η εταιρεία μόνο σε ένα εξάμηνο απώλεσε εκατόν πενήντα χιλιάδες θέσεις επιβατών; Είναι αλήθεια ότι με δέκα αεροσκάφη λιγότερα, δεν εκτελέστηκαν είκοσι δύο χιλιάδες πτήσεις το 2007, σημαίνει δυόμισι εκατομμύρια περίπου λιγότερους επιβάτες και απώλεια εσόδων της τάξης 230.000 ευρώ; Είναι αλήθεια όλα αυτά που λέγονται; Είναι αλήθεια ότι η εταιρεία μεθοδευμένα, χωρίς αιτιολογία εκχώρησε και εκχωρήσατε δωρεάν σε ανταγωνιστές sloth κερδοφόρα, όπως της Φρανκφούρτης και του Μονάχου; Η απόφαση για την πώληση της Ολυμπιακής είναι άκρως πολιτική απόφαση. Είναι μία απόφαση που βασίζεται μόνο σε πολιτικά και ιδεολογικά και όχι σε οικονομικά κριτήρια. Δυστυχώς, όμως, στηρίζεται στα ιδεολογικά κριτήρια της συντήρησης, της ιδεοληψίας της αγοράς που θεωρείται το κράτος ανίκανο να διαχειριστεί την περιουσία του, τις υποδομές που διαθέτει και γι’ αυτό το λόγο προχωράει στην ιδιωτικοποίηση των πάντων. Είναι ξεκάθαρο ότι σε τέτοιες πολιτικές εμείς δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε. Είναι ξεκάθαρο ότι η πώληση της Ολυμπιακής εμπεριέχει και ένα στοιχείο κοινωνικής αδικίας. Πότε; Όταν δίνετε 28.000.000.000 ευρώ στις τράπεζες, δεν μπορείτε να βρείτε 2.000.000.000 ευρώ να σώσετε την Ολυμπιακή; (Αποσπάσματα από την ομιλία μου στη Βουλήστις 30/10/2008)