Την Παρασκευή 04.05.2007 πραγματοποίησα επίσκεψη στο Συμβουλευτικό Κέντρο Ηρακλείου «ΑΡΙΑΔΝΗ» που υπάγεται στο ΚΕΘΕΑ και προσφέρει υπηρεσίες συμβουλευτικής και θεραπείας σε χρήστες ναρκωτικών. Σκοπός της επίσκεψης μου ήταν να μπορέσω να γνωρίσω από κοντά και κατά το δυνατόν πιο άμεσα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Κέντρο και κυρίως να γνωρίσω και να συνομιλήσω με το προσωπικό που εργάζεται στο Κέντρο και τα άτομα που φιλοξενούνται σε αυτό. Η προσπάθεια που καταβάλλεται από όλους τους εμπλεκόμενους είναι πραγματικά συγκινητική. Ωστόσο υπάρχουν και σημαντικές ελλείψεις που παρουσιάζονται και για τις οποίες αποκλειστικά υπεύθυνος είναι ο κρατικός μηχανισμός.
Ελλείψεις όχι τόσο, λόγω της ελλιπούς χρηματοδότησης, όσο λόγω της ανυπαρξίας μιας συγκεκριμένης, σταθερής, πολυεπίπεδης και μακροχρόνιας στρατηγικής.
Κατά την διάρκεια της τελευταίας εξαετίας και μέσα στα πλαίσια του πρώτου Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα Ναρκωτικά 2002-2006 σημειώθηκε μεγάλη αύξηση των θεραπευτικών προγραμμάτων, τα οποία σχεδόν υπερδιπλασιάστηκαν. Η αύξηση αυτή προήλθε κυρίως λόγο των προγραμμάτων υποκατάστασης και των προγραμμάτων που απευθύνονται αποκλειστικά σε εφήβους. Ωστόσο λόγω της μη ύπαρξης ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής η φάση της κοινωνικής επανένταξης, η οποία και αποτελεί το σημαντικότερο κομμάτι της θεραπευτικής διαδικασίας, παραμένει ανεπαρκής. Τα στοιχεία από τον ΟΑΕΔ δείχνουν ότι κατά τη διάρκεια του 2005 μειώθηκαν κατά το ήμισυ οι απεξαρτημένοι χρήστες που επωφελήθηκαν από τέτοια προγράμματα. Επίσης και οι θέσεις για επανάταξη σημείωσαν οριακή άνοδο η οποία φτάνει μόνο στο 5% σε σχέση με το 2004.
Τα στοιχεία για την Κρήτη όπως αυτά παρουσιάστηκαν σε πρόσφατη ημερίδα που οργάνωσε το ΚΕΘΕΑ στα Χανιά είναι άκρως ανησυχητικά.
Κατά την διάρκεια της τελευταίας εξαετίας και μέσα στα πλαίσια του πρώτου Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα Ναρκωτικά 2002-2006 σημειώθηκε μεγάλη αύξηση των θεραπευτικών προγραμμάτων, τα οποία σχεδόν υπερδιπλασιάστηκαν. Η αύξηση αυτή προήλθε κυρίως λόγο των προγραμμάτων υποκατάστασης και των προγραμμάτων που απευθύνονται αποκλειστικά σε εφήβους. Ωστόσο λόγω της μη ύπαρξης ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής η φάση της κοινωνικής επανένταξης, η οποία και αποτελεί το σημαντικότερο κομμάτι της θεραπευτικής διαδικασίας, παραμένει ανεπαρκής. Τα στοιχεία από τον ΟΑΕΔ δείχνουν ότι κατά τη διάρκεια του 2005 μειώθηκαν κατά το ήμισυ οι απεξαρτημένοι χρήστες που επωφελήθηκαν από τέτοια προγράμματα. Επίσης και οι θέσεις για επανάταξη σημείωσαν οριακή άνοδο η οποία φτάνει μόνο στο 5% σε σχέση με το 2004.
Τα στοιχεία για την Κρήτη όπως αυτά παρουσιάστηκαν σε πρόσφατη ημερίδα που οργάνωσε το ΚΕΘΕΑ στα Χανιά είναι άκρως ανησυχητικά.
Μόνο για το 2006, τα άτομα που προσέγγισαν για πρώτη φορά τις υπηρεσίες του «ΑΡΙΑΔΝΗ» ξεπερνάνε τα 200. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι το 75% των ατόμων αυτών έλκουν την καταγωγή τους από το Ν. Ηρακλείου.
Επίσης τη διετία 2003-2005 η μέση ηλικία έναρξη της κύριας ουσίας εθισμού έχει πέσει στα 19,2 από τα 20,9 χρόνια τα οποία ήταν η μέση ηλικία έναρξης για την διετία 1997-1999.
Επιπλέον πρέπει να σημειωθεί ότι το 86% των ατόμων που προσέγγισαν το πρόγραμμα, δηλώνουν ως πρώτη επαφή τους με παράνομες ουσίες την κάνναβη σε ηλικία μόλις 15,7 ετών.
Τέλος όσον αφορά την κατάσταση της σωματικής τους υγείας, παρουσιάζεται μια απροθυμία – αδιαφορία των χρηστών να υποβληθούν σε εξετάσεις για λοιμώδη νοσήματα. Πιο συγκεκριμένα το 47% δηλώνει ότι δεν έχουν υποβληθεί σε εξετάσεις για HIV, για Ηπατίτιδα Β το 44%, για Ηπατίτιδα C το 40% και για Φυματίωση το 41%.
Όσον αφορά Συμβουλευτικό Κέντρο Ηρακλείου «ΑΡΙΑΔΝΗ» η δουλειά που γίνεται και οι υπηρεσίες που προσφέρονται είναι πραγματικά υψηλών προδιαγραφών. Αν θελήσουμε να κατηγοριοποιήσουμε τις καινούργιες προκλήσεις που παρουσιάζονται για την κοινωνία μας, τότε θα κατασταλάζαμε στα παρακάτω συμπεράσματα:
1
. Είναι απαραίτητη η ύπαρξη σωστής φροντίδας στον σωστό «ασθενή», καθώς και στον σωστό χρόνο. Πιο απλά είναι απαραίτητο η θεραπεία να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κάθε χρήστη (ηλικία, χρόνια εξάρτησης, ουσία εξάρτησης, κ.α.) και όχι να υπάρχει μια θεραπεία η οποία να χρησιμοποιείται ως πανάκεια για όλες τις περιπτώσεις.
2. Οι αλλαγές στην δομή της οικογένειας σε συνδυασμό με την αλλαγή που έχει επέλθει στο κοινωνικό περιβάλλον που ζούμε, ουσιαστικά επιβάλλει νέους τρόπους θεραπείας και ανταπόκρισης. Οι απεξαρτημένοι χρήστες πρέπει να έχουν την δυνατότητα να εισέρχονται σε μια κοινωνία η οποία θα τους δέχεται χωρίς προκαταλήψεις και στεγανά. Η αρωγή της Πολιτείας με την αύξηση των κονδυλίων και των δομών για προγράμματα επανένταξης πρέπει να αποτελέσει βασικό μας στόχο. Επίσης η κοινωνία πρέπει να κατανοήσει ότι τα ναρκωτικά αποτελούν κοινωνικό πρόβλημα και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί. Η συνεχής επιβολή ποινών με την παράλληλη ισχυροποίηση της νομοθεσίας για τους χρήστες, δημιουργεί αδιέξοδα τα οποία δεν μπορούν να ξεπεραστούν. Οι εξαρτημένοι από την ηρωίνη χρήστες, ή από άλλες ουσίες, είναι «ασθενείς» και ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπιστούν. Ο εγκλεισμός τους σε φυλακές μόνο σωφρονισμό δεν προσφέρει.
3. Απαραίτητη η δυνατόν καλύτερη στελέχωση των δομών με προσωπικό και κυρίως εξειδικευμένο και η δημιουργία στελεχών (policy makers). Ο ρόλος τους θα είναι να μπορέσουν να σχεδιάσουν και να εκτελέσουν μια ολοκληρωμένη στρατηγική, πολύπλευρη και η οποία δεν θα στηρίζεται σε σπασμωδικές και συναισθηματικές κινήσεις.
4. Η ενημέρωση και η εκπαίδευση των νέων μελών της κοινωνίας. Ο σκοπός που θα εξυπηρετεί μια τέτοια ενέργεια είναι αφενός να κατανοούν τα παιδιά τους κινδύνους των ναρκωτικών και αφετέρου να δημιουργηθεί μακροπρόθεσμα μια νέα κοινωνική αντίληψη η οποία θα δέχεται τους χρήστες και τους απεξάρτημένους χρήστες ως ισότιμα κομμάτια της κοινωνίας μας.
Το θέμα των ναρκωτικών είναι πολυδιάστατο και απαιτεί λεπτούς χειρισμούς, πλαισιωμένους με μια στρατηγική η οποία θα έχει ως απώτερο στόχο την κοινωνική επανένταξη των χρηστών. Η συνεργασία της Πολιτείας, με τις τοπικές κοινωνίες, η περεταίρω στελέχωση και χρηματοδότηση των ήδη υπαρχόντων δομών σε συνδυασμό με την δημιουργία νέων και η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας σε θέματα ναρκωτικών αποτελούν σταθερές βάσεις για ένα πιο «καθαρό» μέλλον. Η εξάλειψη του προβλήματος είναι αδύνατη, η ελαχιστοποίηση του ωστόσο μπορεί να καταστεί δυνατή.
Όσον αφορά Συμβουλευτικό Κέντρο Ηρακλείου «ΑΡΙΑΔΝΗ» η δουλειά που γίνεται και οι υπηρεσίες που προσφέρονται είναι πραγματικά υψηλών προδιαγραφών. Αν θελήσουμε να κατηγοριοποιήσουμε τις καινούργιες προκλήσεις που παρουσιάζονται για την κοινωνία μας, τότε θα κατασταλάζαμε στα παρακάτω συμπεράσματα:
1
. Είναι απαραίτητη η ύπαρξη σωστής φροντίδας στον σωστό «ασθενή», καθώς και στον σωστό χρόνο. Πιο απλά είναι απαραίτητο η θεραπεία να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κάθε χρήστη (ηλικία, χρόνια εξάρτησης, ουσία εξάρτησης, κ.α.) και όχι να υπάρχει μια θεραπεία η οποία να χρησιμοποιείται ως πανάκεια για όλες τις περιπτώσεις.2. Οι αλλαγές στην δομή της οικογένειας σε συνδυασμό με την αλλαγή που έχει επέλθει στο κοινωνικό περιβάλλον που ζούμε, ουσιαστικά επιβάλλει νέους τρόπους θεραπείας και ανταπόκρισης. Οι απεξαρτημένοι χρήστες πρέπει να έχουν την δυνατότητα να εισέρχονται σε μια κοινωνία η οποία θα τους δέχεται χωρίς προκαταλήψεις και στεγανά. Η αρωγή της Πολιτείας με την αύξηση των κονδυλίων και των δομών για προγράμματα επανένταξης πρέπει να αποτελέσει βασικό μας στόχο. Επίσης η κοινωνία πρέπει να κατανοήσει ότι τα ναρκωτικά αποτελούν κοινωνικό πρόβλημα και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί. Η συνεχής επιβολή ποινών με την παράλληλη ισχυροποίηση της νομοθεσίας για τους χρήστες, δημιουργεί αδιέξοδα τα οποία δεν μπορούν να ξεπεραστούν. Οι εξαρτημένοι από την ηρωίνη χρήστες, ή από άλλες ουσίες, είναι «ασθενείς» και ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπιστούν. Ο εγκλεισμός τους σε φυλακές μόνο σωφρονισμό δεν προσφέρει.
3. Απαραίτητη η δυνατόν καλύτερη στελέχωση των δομών με προσωπικό και κυρίως εξειδικευμένο και η δημιουργία στελεχών (policy makers). Ο ρόλος τους θα είναι να μπορέσουν να σχεδιάσουν και να εκτελέσουν μια ολοκληρωμένη στρατηγική, πολύπλευρη και η οποία δεν θα στηρίζεται σε σπασμωδικές και συναισθηματικές κινήσεις.
4. Η ενημέρωση και η εκπαίδευση των νέων μελών της κοινωνίας. Ο σκοπός που θα εξυπηρετεί μια τέτοια ενέργεια είναι αφενός να κατανοούν τα παιδιά τους κινδύνους των ναρκωτικών και αφετέρου να δημιουργηθεί μακροπρόθεσμα μια νέα κοινωνική αντίληψη η οποία θα δέχεται τους χρήστες και τους απεξάρτημένους χρήστες ως ισότιμα κομμάτια της κοινωνίας μας.
Το θέμα των ναρκωτικών είναι πολυδιάστατο και απαιτεί λεπτούς χειρισμούς, πλαισιωμένους με μια στρατηγική η οποία θα έχει ως απώτερο στόχο την κοινωνική επανένταξη των χρηστών. Η συνεργασία της Πολιτείας, με τις τοπικές κοινωνίες, η περεταίρω στελέχωση και χρηματοδότηση των ήδη υπαρχόντων δομών σε συνδυασμό με την δημιουργία νέων και η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας σε θέματα ναρκωτικών αποτελούν σταθερές βάσεις για ένα πιο «καθαρό» μέλλον. Η εξάλειψη του προβλήματος είναι αδύνατη, η ελαχιστοποίηση του ωστόσο μπορεί να καταστεί δυνατή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου